اگرچه سیستم درمانی کانادا بهعنوان یکی از پیشرفتهترین سیستمهای سلامت عمومی شناخته میشود، اما این تصور که همه خدمات درمانی در این کشور رایگان هستند نادرست است. شهروندان و مقیمان دائم با داشتن بیمه سلامت استانی میتوانند از بسیاری از خدمات پزشکی بهرهمند شوند، اما برای افرادی که فاقد بیمه هستند، هزینههای درمان میتواند بسیار بالا باشد. همچنین حتی افراد دارای بیمه نیز باید برخی هزینهها را شخصاً پرداخت کنند. در این مقاله به بررسی خدمات درمانی غیر رایگان در کانادا و هزینههای احتمالی برای افراد بدون بیمه میپردازیم.
چه کسانی در کانادا ممکن است بیمه نداشته باشند؟
برخی از گروهها ممکن است برای مدتزمانی یا بهطور کلی تحت پوشش بیمه سلامت استانی نباشند. این افراد شامل موارد زیر هستند:
-
مهاجران تازهوارد که در دوره انتظار بیمه استانی (مثلاً سه ماه اول در برخی استانها) قرار دارند
-
دانشجویان بینالمللی بدون بیمه دانشگاهی یا خصوصی
-
گردشگران، ویزیتورهای موقت و والدین در برنامه سوپر ویزا
-
پناهجویان در مراحل اولیه ورود که هنوز به برنامه درمانی مرتبط دسترسی ندارند
-
افراد فاقد وضعیت قانونی اقامت
خدمات درمانی رایگان نیستند، حتی برای افراد دارای بیمه
در کانادا، برخی خدمات پزشکی به طور کامل تحت پوشش بیمه عمومی قرار ندارند و حتی افراد با بیمه باید این هزینهها را شخصاً بپردازند یا از بیمههای تکمیلی استفاده کنند. این خدمات شامل موارد زیر هستند:
1. داروهای نسخهای
در خارج از بیمارستان، داروهای نسخهای معمولاً تحت پوشش بیمه عمومی نیستند و نیاز به بیمه تکمیلی یا پرداخت مستقیم دارند.
2. خدمات دندانپزشکی
ویزیت دندانپزشک، پر کردن دندان، جرمگیری، کشیدن و درمانهای زیبایی دندان، همگی از جیب بیمار پرداخت میشوند مگر اینکه تحت پوشش بیمه تکمیلی باشند.
3. بیناییسنجی و خرید عینک
معاینات چشم و هزینههای مرتبط با خرید عینک یا لنز تماسی، معمولاً شامل بیمه عمومی نمیشوند و نیاز به پرداخت شخصی دارند.
4. خدمات رواندرمانی
روانشناس، مشاور و درمانگران سلامت روان اغلب تحت پوشش بیمه دولتی نیستند، مگر در مراکز دولتی خاص یا با ارجاع محدود.
5. فیزیوتراپی، ماساژ درمانی و درمانهای جایگزین
خدماتی مانند فیزیوتراپی، کایروپراکتیک، طب سوزنی یا ماساژ درمانی نیز معمولاً تحت پوشش بیمه دولتی نیستند، مگر در موارد خاص و با محدودیت شدید.
هزینههای احتمالی برای افراد بدون بیمه
در نبود بیمه استانی، هزینه مراجعه به مراکز درمانی و پزشکان میتواند بسیار بالا باشد. به طور تقریبی:
-
ویزیت پزشک خانواده: 80 تا 150 دلار
-
ویزیت اورژانس: 500 تا 1000 دلار یا بیشتر (بسته به خدمات دریافتی)
-
آزمایش خون یا ادرار: 50 تا 200 دلار
-
سونوگرافی: 300 تا 500 دلار
-
زایمان در بیمارستان: بین 5000 تا 15000 دلار
-
جراحی ساده: از چند هزار تا دهها هزار دلار
این ارقام بر اساس تعرفههای رایج در استانهای مختلف متغیر است و برخی بیمارستانها ممکن است هزینهها را بر اساس توان مالی بیمار تعدیل کنند.
راهکارهایی برای کاهش هزینهها برای افراد فاقد بیمه
افرادی که بیمه ندارند میتوانند از راهکارهای زیر برای مدیریت هزینههای درمانی استفاده کنند:
-
مراجعه به کلینیکهای Walk-in با تعرفه کمتر
-
استفاده از کلینیکهای مخصوص مهاجران یا سازمانهای غیرانتفاعی
-
خرید بیمه خصوصی کوتاهمدت برای پوشش پایه
-
استفاده از خدمات سلامت عمومی در جوامع یا مراکز خیریه محلی
-
پرسوجو درباره طرحهای پرداخت اقساطی در بیمارستانها یا کلینیکها
در حالی که کانادا از سیستم درمانی پیشرفتهای برخوردار است، اما این سیستم تنها در صورت داشتن بیمه سلامت دولتی، پوشش گستردهای ارائه میدهد. افرادی که فاقد بیمه هستند یا برای برخی خدمات خاص نیاز به درمان دارند، باید آماده پرداخت هزینههای قابلتوجهی باشند. آگاهی از خدمات غیر رایگان و برنامهریزی برای بیمه تکمیلی یا خصوصی میتواند از فشار مالی شدید در مواقع بیماری جلوگیری کند.